15 stycznia br. kard. Antoni Cañizares Llovera, prefekt Kongregacji Kultu Bożego, wygłosił w watykańskiej ambasadzie Królestwa Hiszpanii wykład nt. II Soboru Watykańskiego. Po jego zakończeniu hierarcha udzielił wywiadu amerykańskiej agencji ROME REPORTS, w którym powiedział m.in.: „Pewnego razu bp Fellay, który jest przełożonym Bractwa św. Piusa X, odwiedził mnie i powiedział: «Właśnie przyjechaliśmy z opactwa w pobliżu Florencji. Gdyby abp Lefebvre zobaczył, jak mnisi tam odprawiają [Mszę św.], nigdy nie uczyniłby kroku, jaki uczynił» (…) Mszał używany w tych celebracjach to mszał Pawła VI w swojej najściślejszej formie”.
W związku z tymi słowami kard. Cañizaresa na stronie internetowej amerykańskiego dystryktu Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X opublikowano komentarz przełożonego generalnego FSSPX, bp. Bernarda Fellaya, w którym czytamy:
„Jak często w podobnych okolicznościach, [moja] wypowiedź została błędnie zinterpretowana. Mówiłem kard. Cañizaresowi – a było to jakieś pięć czy sześć lat temu – jak bardzo poruszały nas nadużycia liturgiczne. I dzieje się tak nadal, w tym sensie, że te nadużycia i świętokradztwa liturgiczne pomagają wiernym, a nawet kapłanom, prędzej i pełniej zrozumieć poważne wady i niebezpieczeństwa novus ordo – ponieważ istnieje związek pomiędzy nowym porządkiem Mszy a nadużyciami. Nadużycia te pomogły udowodnić, że nasze stanowisko jest właściwe, tzn. że zreformowana Msza sama w sobie nie jest dobra.
Chcę jednak dodać, że od początku, zanim jeszcze wystąpiły nadużycia, abp Lefebvre odmówił celebrowania novus ordo Missae. Uczynił tak ze względu na poważne braki nowej Mszy oraz na fakt, że cała [soborowa] reforma została przeprowadzona w duchu ekumenicznym, nadając nowemu porządkowi Mszy protestanckie oblicze. Nowa Msza zagraża wierze katolickiej, o czym świadczą liczne przykłady wiernych i księży, którzy stracili wiarę. Niemniej przez krótki czas – dokąd te szkodliwe skutki nie zostały wyraźnie rozpoznane – abp Lefebvre nie zabraniał w sposób bezwzględny uczestnictwa w zreformowanej Mszy. Dopiero po kilku latach zakazał seminarzystom uczestniczyć w takich celebracjach, gdy podczas wakacji opuszczali seminarium” (źródło: sspx.org, 21 stycznia 2013).