2 lutego, w święto Oczyszczenia N.M.Panny, w seminarium św. Tomasza z Akwinu w Dillwyn dziewięciu seminarzystów otrzymało z rąk bp. Bernarda Fellaya, przełożonego generalnego FSSPX, sutannę, a dwunastu – tonsurę.
W Bractwie św. Piusa X panuje zwyczaj, że zarówno sutanna, jak i tonsura są udzielane w dniu, w którym Kościół wspomina ofiarowanie Dzieciątka Jezus w świątyni jerozolimskiej. Zwyczaj ten wziął się stąd, że obie te ceremonie wyrażają ofiarowanie życia w służbie Bogu. W dniu, w którym został okazany kapłanom w świątyni, Chrystus ofiarował samego siebie swemu Ojcu z hojnością, która przekracza naszą możliwość zrozumienia, z góry akceptując cierpienie i śmierć, które miały się stać częścią Jego ofiary. W ten sposób nasz Pan dał przykład wielkoduszności, zachęcając do naśladownictwa tych, którzy pragną mieć udział w Jego kapłaństwie. Ceremonie udzielenia sutanny oraz tonsury odwołują się właśnie do tej wielkoduszności.
O symbolice sutanny oraz tonsury pisaliśmy w poprzedniej notce. Warto jeszcze dodać, że po tonsurze nowi klerycy otrzymują komże. Ich biały kolor oznacza „nowego człowieka, który stworzony jest według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy” (Ef 4, 24). Komża jest nakładana na sutannę, co symbolizuje pozytywny aspekt życia chrześcijańskiego, następujący po aspekcie negatywnym, jakim jest śmierć dla samego siebie. „Jeśli kto chce iść za mną, niech sam siebie zaprze, i weźmie krzyż swój, a naśladuje mnie” (Mt 16, 24). Co się dzieje, kiedy idziemy za Chrystusem? „Kto za mną idzie, nie chodzi w ciemności, ale będzie miał światłość życia” (Jan 8, 12). Chrystus Pan jest światłością świata, wedle słów Symeona: „Światłość na objawienie pogan i chwałę ludu twego izraelskiego” (Łk 2, 32). Prorok Malachiasz przepowiedział, że Pan przybędzie do swej świątyni jako „ogień stapiający” i „oczyści synów Lewiego”, a „będą Panu składać ofiary w sprawiedliwości” (Mal 3, 1–3). Chrystus jest ogniem, który oczyszcza serca, oświeca je światłem wiary i rozpala płomieniem miłości. Kościół modli się, aby Zbawiciel zesłał tym, którzy otrzymali tonsurę, Ducha Świętego, który „usunie z ich oczu wszelką ślepotę, tak duchową jak i ludzką, i napełni je światłem nadprzyrodzonej łaski”.