Podjęta w Polsce 7 października ub.r. (święto Matki Bożej Różańcowej) inicjatywa modlitewna „Różaniec do granic” odbiła się echem na całym świecie. Wielu katolików postanowiło zorganizować podobne narodowe modlitwy różańcowe – w ubiegłym roku m.in. we Włoszech (13 października, w setną rocznicę objawień fatimskich), w Irlandii (26 listopada – w nowym kalendarzu liturgicznym przypada wtedy święto Chrystusa Króla, któremu poświęcono Irlandię w latach 40. XX wieku), w Kolumbii (8 grudnia, w święto Niepokalanego Poczęcia N.M.P.), w USA (12 grudnia, w święto Matki Bożej z Guadalupe), zaś w tym roku m.in. we Francji (28 kwietnia), na Wyspach Brytyjskich (29 kwietnia), w Australii (13 maja) oraz w obu Amerykach (również 13 maja, tym razem pod hasłem „Różaniec bez granic”).
Inicjatywa, stawiająca sobie za cel ochronić narody różańcem przed współczesnymi zagrożeniami, wychodziła od osób świeckich, jednak często spotykała poparcie lokalnych episkopatów bądź przynajmniej poszczególnych biskupów. Nie stało się tak we Francji, gdzie organizator wyraźnie określił cel modlitwy: o nadprzyrodzoną ochronę najstarszej córy Kościoła w obliczu postępującej dechrystianizacji i islamizacji Europy. Ta słuszna katolicka i patriotyczna intencja sprzeciwia się duchowi II Soboru Watykańskiego, który do dziś paraliżuje hierarchów na całym świecie.
Francuską inicjatywę narodowej modlitwy różańcowej wysunęło katolickie stowarzyszenie (będące od 2016 r. partią polityczną) Civitas, którego głównym celem jest przywrócenie społecznego panowania Pana Jezusa we Francji i na całym świecie. Ogólnokrajowym kapelanem Civitasu jest należący do tradycyjnej wspólnoty kapucynów z Morgon o. Wawrzyniec, zaś kapłani z Bractwa św. Piusa X nierzadko pomagają przy formacji doktrynalnej członków lokalnych struktur stowarzyszenia. Oprócz różnych sesji formacyjnych i działalności wydawniczej, Civitas organizuje m.in. coroczny marsz ku czci św. Joanny d’Arc w Paryżu (w drugą niedzielę maja), Święto Rzeczywistej Francji (Fête du pays réel – zjazd w pobliżu stolicy gromadzący intelektualistów, organizacje katolickie i narodowe, artystów, rzemieślników, rolników itd.) czy wynagradzające akcje protestacyjne za ataki na religię katolicką we francuskim ustawodawstwie czy sferze „kultury”.
Wedle organizatorów różaniec w ponad stu miejscach w całym kraju odmawiało kilka tysięcy osób (być może więcej – nie wszyscy zgłosili uczestnictwo). Pomimo milczenia francuskiego episkopatu, poza kapłanami z Tradycji dało się również zauważyć udział pewnej liczby księży diecezjalnych. „Różaniec u granic” poprzedziła dziewięciodniowa nowenna do św. Michała Archanioła, patrona Francji.
Media we Francji na ogół nie zauważyły narodowego różańca, natomiast obiektywnie zrelacjonowała go polska Katolicka Agencja Informacyjna.