Wspólnota Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Palayamkottai
Magister adest et vocat te! „Nauczyciel przyszedł, i woła cię” (Jan 11, 28)
8 grudnia br. był dniem szczególnych łask w przeoracie Bractwa św. Piusa X w Palayamkottai, mieście położonym w stanie Kerala w południowo-zachodnich Indiach. W święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny miały tam miejsce pierwsze śluby dwóch nowicjuszek u Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego oraz uroczyste śluby wieczyste przełożonej sióstr w Indiach, siostry Marii Immakulaty. Podczas tej samej ceremonii także dwóch kapłanów złożyło wieczyste oblacje w Bractwie św. Piusa X. Mszę św. sprawował ks. Emanuel du Chalard FSSPX z włoskiego dystryktu Bractwa – jest on przełożonym sióstr, należących do włoskiego zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek. Asystowali mu jako diakon ks. Daniel Couture FSSPX, były przełożony dystryktu Azji, a obecnie przełożony dystryktu Kanady, oraz jako subdiakon ks. Robert Brucciani FSSPX, były przeor w Palayamkottai, a obecnie przełożony dystryktu Wielkiej Brytanii.
Historia siostry Marii Immakulaty jest pięknym wyrazem działania Bożej Opatrzności w świecie. Urodzona w 1968 r. w Indiach jako Swarna Vongala, pracowała jako zdolna informatyczka w USA, jednak w 2000 r. postanowiła porzucić karierę i służyć Chrystusowi. Chciała założyć sierociniec oraz dom opieki dla osób opuszczonych w swych rodzinnych Indiach, w Cuddapah w stanie Andhra Pradesh. Chodząc po ulicach miasta, zebrała ponad osiemdziesiąt starców i sierot, których objęła opieką.
Trzy lata później Swarna odkryła Tradycję katolicką i apostolat Bractwa św. Piusa X. Oddalona o 700 km od jedynego przeoratu Bractwa w Indiach, podjęła decyzję o przeprowadzce swego dzieła do Palayamkottai, co ostatecznie nastąpiło w styczniu 2006 r. Wcześniej Swarna wraz ze swą najbliższą współpracowniczką Swarupą Mannanalą odwiedziła różne tradycyjne zakony żeńskie w Europie w celu przyłączenia się do jakiejś już istniejącej struktury zakonnej. Swarnę ujęło opiekujące się starszymi osobami zgromadzenie Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego we Włoszech, wstąpiła więc do włoskiego nowicjatu, a po otrzymaniu formacji zakonnej wróciła do Indii. Od tamtej pory indyjskie Siostry Pocieszycielki na co dzień zajmują się kilkudziesięcioma sierotami, które równolegle korzystają z edukacji w szkole Veritas Academy przy przeoracie Trójcy Przenajświętszej w Palayamkottai.
Niezależnie od osobistych talentów, pochodzenia czy wieku, w sercu każdego człowieka tkwi mniej lub bardziej wyraźne pragnienie, by odpowiedzieć na wołanie cudownego Nauczyciela, którym jest dobry Pan Bóg. Niestety, wielu ignoruje to Jego wołanie, nie rozumie go lub wręcz je odrzuca. Tymczasem owo vocat te!, ‘woła cię’, jest czymś jak najbardziej realnym w czasach, gdy „żniwo jest wprawdzie wielkie, ale robotników mało” (Mt 9, 37). Niewiele jest takich dusz, które decydują się na całkowite poświęcenie się Bogu, a jednak można je spotkać na tym świecie, albowiem Boża Opatrzność czuwa.
Wieczyste śluby siostry Marii Immakulaty wywarły głębokie wrażenie na wiernych, którzy po raz pierwszy uczestniczyli w podobnej ceremonii. Te uroczyste śluby – Siostry Pocieszycielki dokonują ślubów publicznych, a nie prywatnych, dlatego śluby wieczyste mają kanoniczną rangę uroczystych – zwieńczają wierność powołaniu zakonnemu i są poręczeniem stałej miłości Najświętszego Serca Jezusowego, aż do wizji uszczęśliwiającej w niebie. Dlatego też wszyscy wierni łączyli się w dziękczynieniu z duszami, które całkowicie oddały się Panu Bogu.
8 grudnia był tym dniem w Palayamkottai, gdy Nauczyciel przyszedł do swoich, a oni Go przyjęli. Oby kolejne pokolenia młodzieńców i dziewcząt zechciały usłyszeć i odpowiedzieć na ten apel: Magister adest et vocat te!