27 i 28 lipca amerykańscy pielgrzymi po raz 20. wzięli udział w nietypowej pielgrzymce śladami o. Jana de Padilli, zwanej przez uczestników pielgrzymką „Iron Mana” (aluzja do zawodów triathlonowych).
Poświęcenie kamienia węgielnego w klasztorze w Saint-Michel-en-Brenne
W niedzielę 29 lipca bp Bernard Tissier de Mallerais, biskup pomocniczy Bractwa Św. Pius X, poświęcił kamień węgielny pod przyszły kościół Sióstr Bractwa św. Piusa X w ich głównej siedzibie w Saint-Michel-en-Brenne we francuskim Regionie Centralnym.
Katedra Matki Bożej w Puy-en-Velay – starodawne sanktuarium maryjne we Francji, w którym skomponowano słynną antyfonę Salve Regina, cel pielgrzymek papieży, królów, krzyżowców, a także zwykłych wiernych – jest określana mianem „średniowiecznego Lourdes”. Choć po rewolucji 1789 r. to miejsce straciło na znaczeniu, Puy daje znać o sobie z okazji wielkich jubileuszy, ogłaszanych w latach, gdy Wielki Piątek wypada 25 marca, pokrywając się ze świętem zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (Zwiastowanie jest wówczas obchodzone w poniedziałek po oktawie Wielkanocy). Jubileusz w Puy jest najstarszy w historii chrześcijaństwa, bowiem po raz pierwszy był obchodzony już w 992 r. Ostatni, trzydziesty pierwszy z kolei, miał miejsce w 2016 r.; następny odbędzie się dopiero w 2157 r.!
15 sierpnia br. bp Alfons de Galarreta, biskup pomocniczy Bractwa św. Piusa X, a zarazem pierwszy asystent przełożonego generalnego, udzielił święceń subdiakonatu oraz święceń niższych w seminarium św. Krzyża w Goulburn (Australia).
4 sierpnia br. z warszawskiego przeoratu Bractwa św. Piusa X ok. 100 pątników wyruszyło w drogę do Jasnej Góry. Tegoroczne hasło pielgrzymki brzmiało „Najświętsza Maryja Panna, Królowa Polski”. Pielgrzymom towarzyszyło sześciu kapłanów Bractwa, sprawujących sakramenty święte, prowadzących rozważania i wygłaszających wykłady. Pielgrzymka była międzynarodowa nie tylko z nazwy: wśród pątników znajdowali się wierni z USA, Szwajcarii, Niemiec, Estonii, Ukrainy, Białorusi i Rosji.
W piątek 8 czerwca 2018 r., w święto Najświętszego Serca Jezusowego, miały miejsce w tradycyjnym zgromadzeniu zakonnym sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Narni (Włochy) obłóczyny dwóch nowicjuszek z USA.
Założyciel instytutu, ks. Bazyli Rosati
Założony przez ks. Bazylego Rosatiego Instytut Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego (Istituto Suore Consolatrici del Sacro Cuore) został aprobowany w 1961 r. przez bp. Massimilianiego z Civita Castellana (Włochy). Pierwsza wspólnota liczyła pięć sióstr; w 1975 r. w czterech różnych domach posługiwało ich 30. Młode zgromadzenie dotknęły jednak destrukcyjne skutki posoborowego aggiornamento. Widząc, jak jego mozolna pracy była niszczona przez duch niezależności i „postępu” wewnątrz kongregacji, kapłan założyciel usunął się do domu zakonnego w Vigne di Narni, gdzie przekazywał dalej płomień autentycznej pobożności poprzez swoją miłość do Najświętszego Sakramentu.
30 czerwca 2018 r. w seminarium Najświętszego Serca Jezusowego w Zaitzkofen (Bawaria) święcenia kapłańskie w Bractwie św. Piusa X po raz pierwszy otrzymał kandydat z Rosji. Podczas tej ceremonii bp Alfons de Galarreta udzielił święceń prezbiteratu sześciu diakonom.
Ks. Wiktor Pasicznik urodził się w Moskowie w 1982 r., a więc w czasach Związku Sowieckiego. Z powodu trudności, jakie państwowy ateizm czynił chrześcijanom, dopiero po upadku żelaznej kurtyny mógł zostać ochrzczony w Cerkwi prawosławnej; miał wtedy 13 lat. Pozbawiony w domu wychowania religijnego, zaczął praktykować podczas studiów. Mając kontakt z katolikami, chciał ich przekonać do prawosławia i w tym celu zaczął zgłębiać doktrynę rzymską – jego wysiłki przyniosły jednak skutek odwrotny do zamierzonego…
18 lipca br. abp Gwidon Pozzo, sekretarz papieskiej komisji Ecclesia Dei, wygłosił w Licheniu wykład dla uczestników warsztatów liturgicznych Ars Celebrandi 2018. Temat tradycyjnego rytu Mszy św. w kontekście współczesnego kryzysu wiary jest bliski wiernym Tradycji katolickiej, dlatego warto przyjrzeć się bliżej prelekcji włoskiego purpurata, tym bardziej, że wypowiadał się on również w kwestii Bractwa św. Piusa X.
Kard. Robert Sarah, prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Poniższy artykuł został opublikowany w drukowanym wydaniu „Catholic Family News” we wrześniu 2017 r. Pojawił się na stronie internetowej z okazji 11. rocznicy ogłoszenia przez Benedykta XVI motu proprio Summorum Pontificum, dotyczącego tradycyjnej Mszy św. (redakcja CFN).
W Roku Pańskim 2017 przypadają okrągłe rocznice kilku wydarzeń historycznych, m.in. rewolucji protestanckiej (500 lat), powstania masonerii (300 lat), objawień Matki Bożej w Fatimie (100 lat) oraz rewolucji bolszewickiej w Rosji (100 lat). Przypada w nim również 10. rocznica ogłoszenia przez Benedykta XVI słynnego motu proprio Summorum Pontificum, dokumentu potwierdzającego oficjalnie to, co tradycyjni katolicy zawsze utrzymywali, czyli 1° że tradycyjna Msza „nigdy nie została zniesiona” (art. 1) oraz 2º że dla jej odprawiania „ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy zakonny […] nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani ordynariusza”. To przełomowe wyjaśnienie z pewnością przejdzie do historii jako jeden z najdonioślejszych aktów pontyfikatu Benedykta XVI, choć bowiem dokument ten nie jest (jak zaraz zobaczymy) pozbawiony wad, niemniej przyczynił się do upowszechnienia tradycyjnej liturgii w stopniu większym niż jakakolwiek inna inicjatywa papieska od czasu narzucenia novus ordo Missa.
Ks. Karol Stehlin FSSPX, nowo mianowany przełożony Domu Autonomicznego Europy Środkowo-Wschodniej
Ponieważ ani wybrany na kapitule generalnej przełożony Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, ani jego asystenci nie władają językiem niemieckim, postanowili powołać dodatkowego współpracownika, który będzie wspomagał kontakty Domu Generalnego w Menzingen z kapłanami i wiernymi niemieckiej sfery językowej. Został nim obecny (2014–) przełożony Domu Autonomicznego Europy Środkowo-Wschodniej, ks. Łukasz Weber FSSPX.