Przejdź do treści

Święcenia kapłańskie w seminariach Bractwa półkuli północnej

Alumni przystępujący do święceń subdiakonatu w seminarium św. Piusa X w Ecône (Szwajcaria)

Sobota w czwartym tygodniu Wielkiego Postu tradycyjnie jest nazywana sobotą Sitientes od pierwszych słów introitu z formularza mszalnego na ten dzień, nawiązujących do proroctwa Izajasza: Sitientes venite ad aquas, dicit Dominus: et qui non habetis pretium, venite, et bibite cum laetitia, dicit Dominus: „Pragnący, pójdźcie do wód, mówi Pan, a którzy nie macie srebra, przyjdźcie i pijcie z radością, mówi Pan” (por. Iz 55, 1). W ten dzień (albo, w zależności od dyspozycyjności biskupów pomocniczych FSSPX, w pobliżu tej daty) w seminariach Bractwa św. Piusa X półkuli północnej odbywają się święcenia subdiakonatu – pierwsze wyższe świecenia kapłańskie – oraz ostatnie dwa święcenia niższe, tzw. minorki: egzorcystat i akolitat.

W tym roku sobota Sitientes wypadła 6 kwietnia i właśnie tego dnia w seminarium Najświętszego Serca Jezusowego w Zaitzkofen (Bawaria) z rąk bp. Alfonsa de Galarrety święcenia subdiakonatu otrzymali trzej klerycy: pochodzący z Polski kl. Sebastian Koliński oraz Austriak i Niemiec. Jeśli Pan Bóg pozwoli, wszyscy trzej otrzymają święcenia diakonatu w wigilię Zesłania Ducha Świętego, 8 czerwca br., zaś w święto śś. Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca będą miały miejsce święcenia prezbiteratu, do których przygotowuje się m.in. polski diakon Bartosz Tokarski.

Z kolei w seminarium św. Piusa X w Ecône (Szwajcaria) dziewięciu alumnów Bractwa oraz jeden brat kapucyn z Morgon zostali wyświęceni na subdiakonów przez bp. Bernarda Fellaya, zaś trzech innych lewitów – w tym jeden z francuskiej tradycjonalistycznej wspólnoty Współpracowników Chrystusa Króla z Caussade[1. Coopérateurs du Christ-Roi, stowarzyszenie religijne zatwierdzone w 2007 r. jako pia unio przez bp. Alfonsa de Galarretę, którego charyzmatem jest głoszenie tradycyjnych rekolekcji ignacjańskich. Przełożonym stowarzyszenia jest o. Jan Jakub Marziac (*1924), wieloletni misjonarz w Afryce (1954–1971) i duchowy spadkobierca o. Ludwika Marii Barielle’a ze zgromadzenia Współpracowników Parafialnych Chrystusa Króla z Chabeuil, który zachęcił go do głoszenia rekolekcji ignacjańskich w Afryce. W czasie posoborowego zamętu w latach 70. XX wieku obaj ojcowie podjęli współpracę z abp. Marcelim Lefebvre’em – o. Barielle został ojcem duchowym w seminarium duchownym w Ecône, gdzie przekazał księżom z Bractwa tradycyjne rekolekcje ignacjańskie, z których słynęło jego zgromadzenie, zaś o. Marziac otworzył dom rekolekcyjny w Caussade, w południowo-zachodniej Francji, gdzie skupił wokół siebie męskich i żeńskich współpracowników w tradycyjnym, pierwotnym duchu zgromadzenia z Chabeuil, założonego w 1928 r. przez hiszpańskiego jezuitę, ks. Franciszka Paoli Valleta (1883–1947).] – otrzymało drugie niższe święcenia.

W seminarium św. Tomasza z Akwinu w Dillwyn (Wirginia, USA) planowane ceremonie święceń zostały tymczasowo wstrzymane z powodu hospitalizacji bp. Bernarda Tissiera de Mallerais, na co dzień rezydującego w Stanach Zjednoczonych. Natomiast czterech lewitów mających wkrótce, Deo volente, otrzymać święcenia subdiakonatu, dokonało wieczystej oblacji w Bractwie św. Piusa X, od niedawna wymaganej do przyjęcia święceń wyższych.

Bp Bernard Tissier de Mallerais

Hospitalizacja francuskiego biskupa pomocniczego Bractwa wynikła z powodów powikłań po infekcji powstałej na skutek ukąszenia pluskwy w czasie pobytu w Europie i braku reakcji na podany antybiotyk. Wierni Tradycji katolickiej są proszeni o modlitwę w jego intencji – we wtorek 9 kwietnia biskup miał być poddany drobnej operacji chirurgicznej związanej z usunięciem zainfekowanych tkanek.

Oprócz modlitwy za biskupów i kapłanów z Bractwa św. Piusa X pamiętajmy szczególnie o modlitwie w intencji powołań kapłańskich oraz polskich alumnów, przygotowujących się w najbliższym czasie do wyższych święceń diakonatu i prezbiteratu.

Święcenia w Zaiztkofen:

Skip to content