Władze seminarium św. Piusa X ze smutkiem poinformowały, że w piątek 18 grudnia po ciężkiej chorobie oddał duszę Bogu br. Gabriel Le Nhu FSSPX (79 l.), pierwszy brat zakonny Bractwa. Przez prawie pół wieku – od chwili rozpoczęcia swojego postulatu 8 grudnia 1973 r. – posługiwał niezmiennie w seminarium w Ecône, wykonując głównie obowiązki kucharza.
8 grudnia jest corocznie podwójnym świętem dla Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X. Po pierwsze, obchodzi ono uroczystość Bogarodzicy w Jej przywileju niepokalanego poczęcia, udzielonego Jej, aby została Matką Zbawiciela. Po drugie – ponieważ jest Ona Matką nie tylko fizycznego, ale także Mistycznego Ciała Chrystusa, stała się także Matką Kościoła i z tego powodu abp Marceli Lefebvre chciał, aby w tym dniu członkowie Bractwa składali lub odnawiali swoje oblacje.
Podczas gdy seminaria Bractwa na półkuli północnej „odpoczywają” po czerwcowych święceniach kapłańskich, po drugiej stronie równika miesiące zimowe to kulminacja roku seminaryjnego. Na przełomie roku kościelnego seminaria w Argentynie i Australii przysporzyły Bractwu sześciu nowych kapłanów.
31 października 2020 r. bp Alfons de Galarreta w Saint-Michel-en-Brenne w departamencie Indre (centralna Francja) konsekrował kościół pw. św. Cyrana. Po ponad 40 latach oczekiwania tamtejsza wspólnota Sióstr Bractwa św. Piusa X doczekała się wreszcie godnego miejsca, w którym może oddawać chwałę Panu Bogu.
List ten skierowany jest do wszystkich, którzy dążą do świętości; do wszystkich, którzy poszukują łatwego sposobu i skutecznej pomocy w osiągnięciu nieba; do wszystkich katolików, którzy szczerze kochają Bractwo Kapłańskie św. Piusa X i pragnęliby ściślej z nim się zjednoczyć. Przede wszystkim zaś jest skierowany do tych wszystkich hojnych dusz, które kochają naszego Pana Jezusa Chrystusa i pragną to udowodnić, ofiarując Mu „coś więcej”.
Zwracam się z pilnym i gorącym apelem zarówno do Was, jak i do wszystkich, którym możecie przekazać tę prośbę: połączmy nasze wysiłki, aby wyjednać u Boga całkowitą wolność publicznego sprawowania Mszy św. oraz uczestniczenia w niej! Najświętsza ofiara Mszy jest naszym najcenniejszym skarbem; oby ponownie mogła być sprawowana z całkowitą wolnością, gdyż zawiera w sobie lekarstwo na wszystkie problemy, wszelkie choroby i to, co może napełniać nas lękiem.
50 lat temu, 1 listopada 1970 r., Jego Ekscelencja Franciszek Charrière, biskup Fryburga, podpisał dekret o kanonicznym erygowaniu Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. W tym dniu Bractwo liczyło zaledwie kilku seminarzystów, którym towarzyszyło trzech profesorów, i posiadało tylko dwa domy: pierwszy przy Route de la Vignettaz we Fryburgu, a kolejny w Ecône, który dopiero co został oddany do dyspozycji założyciela Bractwa.
Zapowiadana od długiego czasu jubileuszowa międzynarodowa pielgrzymka do Lourdes musiała zmienić swój charakter. Ze względu na wprowadzone jesienią restrykcje – zamknięcie granic lub obowiązek poddania się kwarantannie – większość dystryktów Bractwa musiała odwołać oficjalny udział w niej swoich kapłanów i wiernych. Do ostatniej chwili uczestnictwo pielgrzymów z Polski stało pod znakiem zapytania, jednak ostatecznie licząca okrągłe 70 osób grupa bez przeszkód dotarła na miejsce objawień Niepokalanej.
Drodzy Członkowie Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X! Drodzy Wierni!
Z wielką radością kieruję do Was niniejsze słowa w tym wyjątkowym momencie historii naszego Bractwa, którego złoty jubileusz właśnie obchodzimy.
Pięćdziesiąta rocznica założenia Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X jest przede wszystkim okazją do wyrażenia szczerej i głębokiej wdzięczności. Po pierwsze, wdzięczności Bogu, który nie przestaje nas wspierać i pokrzepiać pomimo wystawiania nas na próby i który umacnia nas poprzez te dopusty. Jeśli podczas tego półwiecza naszej historii nigdy nie brakowało krzyży, musimy w nich widzieć dowód szczególnej życzliwości opatrzności Bożej, która dopuszcza zło jedynie w tym celu, żeby zaprowadzić panowanie Chrystusa oraz dla uświęcenia swoich wiernych sług. Po drugie, wdzięczności dla naszego Założyciela, który potrafił przekazać nam najcenniejsze skarby Kościoła katolickiego, z płomieniem nieulękłej miłości, oświecany głęboką wiarą i podtrzymywany niesłabnącą ufnością w miłość samego Boga: Credidimus caritati.
Niedawno w naszym serwisie pisaliśmy o otwarciu pierwszego przeoratu na Węgrzech. Ks. Stefan Frey FSSPX, przełożony austriackiego dystryktu Bractwa, na jego stronie internetowej opisał wydarzenia, które nie tylko to otwarcie przyśpieszyły, ale także spowodowały, że Tradycja na Węgrzech zyskała nowych kapłanów.