50 lat temu, 1 listopada 1970 r., Jego Ekscelencja Franciszek Charrière, biskup Fryburga, podpisał dekret o kanonicznym erygowaniu Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. W tym dniu Bractwo liczyło zaledwie kilku seminarzystów, którym towarzyszyło trzech profesorów, i posiadało tylko dwa domy: pierwszy przy Route de la Vignettaz we Fryburgu, a kolejny w Ecône, który dopiero co został oddany do dyspozycji założyciela Bractwa.
Ziarno rzucone w płodną ziemię w ciągu 50 lat wydało stukrotny plon. Obecnie Bractwo Kapłańskie św. Piusa X liczy 673 kapłanów, 139 braci zakonnych i 80 oblatek. Formowanych jest kolejnych 287 jego członków: seminarzystów, nowicjuszy i postulantów, w tym bracia i oblatki.
Bractwo posiada sześć seminariów duchownych: w Szwajcarii, Niemczech, Francji, Stanach Zjednoczonych, Argentynie i Australii. Formacja braci i oblatek odbywa się w czterech nowicjatach.
Bractwo dysponuje 162 przeoratami, w których mieszkają na stałe kapłani prowadzący apostolat, zapewniający posługę w 810 kościołach i kaplicach.
Domy Bractwa są rozmieszczone w 14 dystryktach (dystrykt posiada co najmniej trzy przeoraty z księżmi rezydentami); są to: Austria, Belgia i Holandia, Francja, Niemcy, Szwajcaria, Wielka Brytania, Włochy, Kanada, Meksyk, USA, Ameryka Południowa, Afryka, Azja oraz Australia i Nowa Zelandia. Oprócz tego istnieją cztery tzw. domy autonomiczne (posiadające na ogół mniej niż trzy przeoraty): Hiszpania–Portugalia, Europa Wschodnia (z siedzibą w Polsce), Brazylia oraz Ameryka Środkowa i Karaiby.
Bractwo działa na polu edukacji, prowadząc 120 szkół podstawowych, średnich i wyższych.
Bractwo jest obecne – regularnie lub okazjonalnie – w 73 krajach świata.
Świętując pięćdziesięciolecie powstania Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, jego członkowie dziękują Panu Bogu za lata spędzone w służbie Kościołowi w tych szczególnych okolicznościach kryzysu, który wstrząsa nim od czasu II Soboru Watykańskiego. Dziękują również za to, że otrzymali od swojego Założyciela, arcybiskupa Marcela Lefebvre’a, najcenniejsze skarby Kościoła, które pragną przekazać następcom, kierując się dewizą Tradidi quod et accepi, opartą na miłości Bożej – Credidimus caritati – i pod przewodnictwem Najświętszej Maryi Panny, Matki Najwyższego i Wiecznego Kapłana oraz wszystkich kapłanów.