Przejdź do treści

Wiedeń: Nowy kościół Bractwa św. Piusa X

Minoritenkirche – nowy kościół Bractwa św. Piusa X w Wiedniu

Wielka radość zapanowała w austriackim dystrykcie Bractwa, gdy 20 maja 2021 r. podpisano umowę, na mocy której FSSPX przejęło jedną z najstarszych, największych i najważniejszych świątyń stolicy Austrii: położony w centrum gotycki kościół o.o. franciszkanów, szerzej znany jako Minoritenkirche (od minoriten ‘bracia mniejsi’, czyli właśnie zakon św. Franciszka).

Najstarsze zachowane części kościoła, pierwotnie należącego do klasztoru franciszkańskiego, pochodzą z 1276 r., z czasów Rudolfa I Habsburga. Kształt zbliżony do obecnego świątynia uzyskała w wyniku licznych przebudów, dokonywanych przez francuskich budowniczych katedr od połowy XIV wieku. Budowla z wieżą, niesłychanie okazałą jak na kościół franciszkański, bo pierwotnie liczącą osiemdziesiąt metrów, znajduje się w pobliżu dawnego cesarskiego zamku.

Lokalizacja oraz rozmiar wieży kościelnej zadecydowały o znaczeniu świątyni. Cieszyła się ona szczególnymi względami rodziny cesarskiej i dworu, czego dowodem jest jej przepiękny wystrój. Wieża, będąca jedną z najwyższych budowli w mieście, dzięki bliskości południowo-wschodniego muru miejskiego służyła jako punkt obserwacyjny w czasie oblężeń stolicy przez Turków w latach 1529 oraz 1683. Dwukrotnie jej szczyt był niszczony przez turecką artylerię, a później tylko pobieżnie rekonstruowany, przez co wieża jest dziś niższa i mierzy sześćdziesiąt pięć metrów.

Cesarski zamek i pałace od dawna służą jako muzea, wojska mahometańskie – jeśli nawet tylko tymczasowo – ustąpiły, ale Minoritenkirche pozostał jednym z najważniejszych punktów miasta. Bliskimi sąsiadami świątyni stojącej przy Minoritenplatz są: Austriackie Archiwum Państwowe, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oraz Kancelaria Federalna, która znajduje się tuż za rogiem.

Jak to się stało, że akurat Bractwo św. Piusa X ma opiekować się tą perłą architektury? Paradoksalnie, można uznać to za odległą konsekwencję działań cesarza Józefa II, którego rządy były naznaczone walką z tradycją katolicką (tzw. józefinizm). W 1782 r. kościół został „upaństwowiony”, a franciszkanie przeniesieni do barokowego kościoła Trójcy Przenajświętszej, gdzie zresztą posługują do dzisiaj. Dwa lata później cesarz przekazał dawny kościół franciszkanów Kongregacji Włoskiej (Congregazione della Chiesa nazionale italiana), świeckiemu stowarzyszeniu Włochów mieszkających na terenie Wiednia.

Kongregacja pozostała właścicielem kościoła aż do czerwca tego roku. W ostatnim czasie diecezja usiłowała przejąć Minoritenkirche, przez co Kongregacja zdecydowała o przekazaniu go w nowe ręce. Dotychczasowi właściciele mają rok na zakończenie spraw związanych ze świątynią i organizacjami z nią związanymi, m.in. z afiliowaną placówką edukacyjną. Ten sam czas Bractwo wykorzysta na przeniesienie dotychczasowej kaplicy św. Józefa, mieszczącej się w przebudowanym garażu przy Bernardgasse. Od czerwca przyszłego roku Bractwo będzie wyłącznym użytkownikiem kościoła.

Z początkiem lipca wiedeński przeor, ks. Jerzy Wegner FSSPX, wydał komunikat, w którym wyraził wdzięczność św. Józefowi za jego wstawiennictwo i polecił jego opiece przyszły apostolat, który będzie obejmował również wspólnotę włoską. Objęcie opieką duszpasterską tego „wyjątkowego pomnika Matki Bożej” określił jako zaszczyt i nowy rozdział w historii Tradycji katolickiej w Austrii. Przypomniał także obietnicę złożoną w 2008 r. przez swojego poprzednika, przeora ks. Waldemara Schultza FSSPX:

Obiecujemy Opiekunowi Dzieciątka Jezus i naszemu patronowi, św. Józefowi, odprawić trzykrotnie Msze św. gregoriańskie [tzn. trzy razy po trzydzieści Mszy św. przez trzydzieści kolejnych dni z rzędu] ku Jego czci i zgodnie z Jego życzeniem: od Was, drodzy Wierni, następne od przeoratu, i ostatnie od przeora.

Łączmy się wraz z austriackimi księżmi i wiernymi we wdzięczności w obliczu tak ewidentnej interwencji Bożej opatrzności, która pozwoliła Tradycji katolickiej znaleźć nowy, godny dom w sercu Austrii.

Skip to content