Za kilka tygodni w seminariach Bractwa św. Piusa X na półkuli północnej odbędą się wyższe święcenia duchowne. W piątek 17 czerwca bp Bernard Tissier de Mallerais w Seminarium św. Tomasza z Akwinu w Dillwyn (USA) udzieli święceń sześciu diakonom oraz dwóm subdiakonom. W środę 29 czerwca będą miały miejsce święcenia w szwajcarskim Ecône. Z kolei święcenia kapłańskie w Seminarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zaitzkofen odbędą się w sobotę 2 lipca, w święto Nawiedzenia Najświętszej Panny Maryi. Wszystkie uroczystości będą transmitowane w Internecie. Zachęcamy do oglądania transmisji, zwłaszcza z Bawarii, gdzie wśród kandydatów do prezbiteratu znajduje się seminarzysta z Polski.
Co oznaczają święcenia kapłańskie?
Krótkimi, ale uroczystymi słowy biskup mówi o nich tak: „Winniście, umiłowani synowie, zostać wyświęceni na urząd kapłański. Zabiegajcie o to, by przyjąć go godnie i dobrze wykonywać. Kapłan musi składać ofiarę, błogosławić, przewodzić duszom, nauczać i chrzcić”. W tych pięciu czynnościach zawierają się stojące przed kandydatami święte obowiązki, ale także niebiańsko piękne i owocne pozwolenie na bycie kapłanem. Kapłaństwo to przedłużenie zbawczej misji naszego Pana Jezusa Chrystusa w dzisiejszym świecie, ponieważ księża winni sprawować misterium ofiary krzyżowej, a jej owoce sami przyjmować w Komunii św. i udzielać je innym. W czasie sakramentu święceń kapłańskich Duch Święty pieczętuje dusze wyświęcanych swoim nieusuwalnym znamieniem, przemieniając każdego z nich w prawdziwego arcykapłana Bożego i ludzkiego, sługę Chrystusa i szafarza boskich tajemnic.
Dlaczego błogosławieństwo prymicyjne nowo wyświęconego kapłana jest tak cenne?
Jednym z bardziej poruszających elementów liturgii święceń kapłańskich jest namaszczenie i błogosławieństwo dłoni wyświęcanego. Biskup, klęcząc u stopni ołtarza, uroczyście intonuje hymn Veni Creator Spiritus: Duch Stworzyciel jest biciem serca i pulsem Mistycznego Ciała Chrystusowego i to przezeń spływają do jego poszczególnych członków nadprzyrodzone siły. Później kandydaci do święceń stają przed biskupem i wyciągają ku niemu otwarte dłonie, a ich kciuki i palce wskazujące zostają namaszczone olejem katechumenów. Podczas tej czynności konsekrator odmawia słowa modlitwy: „Panie, zechciej konsekrować i poświęcić te dłonie przez to namaszczenie i nasze błogosławieństwo”. Następnie biskup zamyka dłonie kandydatów i składa je niczym do modlitwy. Odtąd będą one dłońmi kapłańskimi – udzielającymi błogosławieństwa, składającymi ofiarę i modlącymi się.
Dlaczego święcenia kapłańskie mają charakter uroczysty?
Święcenia kapłańskie to szczytowy punkt kalendarza seminaryjnego, przede wszystkim zaś są one ukoronowaniem wysiłku alumnów, kresem ich wieloletnich przygotowań, spełnieniem nadziei i aspiracji. Także dla wiernych jest to dzień wielkiej radości, bowiem każdy nowy kapłan jest darem Niebios, bez którego nie byliby w stanie pokonać drogi prowadzącej do żywota wiecznego. Dlatego też święcenia kapłańskie społeczność seminarium w Zaitzkofen pragnie celebrować jako radosne święto, umacniające w wierze wszystkich jego uczestników.
Ks. dk. Antoni Myśliński urodził się w 1990 r. we wsi Polana w Bieszczadach. Pochodzi z wielodzietnej rodziny. Od 2009 r. studiował w Krakowie ichtiologię; w tym czasie poznał Mszę trydencką oraz Bractwo Kapłańskie św. Piusa X. Rok po ukończeniu studiów wstąpił do przedseminarium w Warszawie, by po roku zostać przyjęty do Seminarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w bawarskim Zaitzkofen.
Święcenia w Ecône, Szwajcaria
Święcenia w Zaitzkofen, Bawaria
Święcenia w Dillwyn, USA