Meksykańska Puebla, położona około stu kilometrów na południowy wschód od stolicy kraju, to stolica stanu o tej samej nazwie, a zarazem główne miasto czwartej co do wielkości aglomeracji Meksyku, liczącej ponad trzy miliony mieszkańców. Jest ważnym ośrodkiem kulturalnym, akademickim i przemysłowym, a jej pochodzące z XVI w. historyczne centrum zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. W strefie metropolitalnej Puebli leży m.in. niewielka Cholula, nazywana miastem 365 kościołów. Choć ta nazwa jest nieco na wyrost, to pozostaje faktem, że w tym stutysięcznym mieście jest ponad 280 parafii (dla porównania: w całej Archidiecezji Warszawskiej jest ich 212).
Wśród mieszkańców Choluli znalazły się rodziny, które prosiły kapłanów Bractwa – działającego w Meksyku od 1984 r. (rok później powstał dystrykt) – o posługę duszpasterską. Tradycyjna Msza św. była mniej lub bardziej regularnie odprawiana w prywatnych domach aż do 2011 r., kiedy to jeden z wiernych, don Ulises, podarował Bractwu spory szmat ziemi z będącymi w nie najlepszym stanie zabudowaniami gospodarczymi, co jest dość eleganckim określeniem na zrujnowane kurniki… Od razu rozpoczęto prace projektowe, planując wzniesienie kaplicy i małego „probostwa”; trzy lata później, 11 listopada 2014 r., rozpoczęto budowę budynku mieszkalnego, w którym znalazłaby się także tymczasowa kaplica. Opatrzność miała jednak inne plany: w tym samym dniu sąsiad, don Miguel, przekonując, że należy wybudować świątynię z prawdziwego zdarzenia („Proszę księdza, niech mi ksiądz wierzy, tu będzie przychodziło tyle ludzi, że ta kaplica ich nie pomieści”), zaoferował sprzedaż w bardzo przystępnej cenie swojej działki, przylegającej do terenu budowy. Jego oferta została przyjęta, przez co dostępny areał podwoił się. Znany architekt, zaangażowany w prace konserwatorskie w Puebli, przygotował za „Bóg zapłać” bardzo ambitny projekt w stylu palafoksańskim, nazwanym tak od nazwiska słynnego XVI-wiecznego biskupa Puebli Jana de Palafox y Mendoza, który w swojej diecezji wzniósł pół setki kościołów. Darmowej pomocy przy obliczeniach projektowych udzielił znany konstruktor. Ponieważ na realizację dzieła potrzebne były spore fundusze, ks. Marek Gensbittel FSPPX, kapłan opiekujący się powstającą świątynią, zaczął je zdobywać m.in. organizując pielgrzymki dla wiernych z zagranicy.
W listopadzie 2016 r. sala w powstającym budynku „probostwa” była już na tyle gotowa do użytku, iż można było urządzić w niej tymczasową kaplicę na 80 miejsc – choć i tak szybko okazało się, że jest zbyt ciasna. Kurniki zostały rozebrane i w styczniu kolejnego roku zaczęto wylewać fundamenty pod kościół. Ponieważ Puebla leży w Kordylierze Wulkanicznej, obszarze aktywnym sejsmicznie, fundamenty musiały być bardzo solidne, a przez to drogie. Prace „u podstaw” trwały pół roku; kolejne dwa lata zajęło wzniesienie murów. W 2020 r. ukończono sklepienia oraz kopułę nad świątynią; po nich przyszedł czas na dzwonnicę. Oszczędności dawno się skończyły, więc rozpoczęto zbiórkę w Internecie. 6 października tego samego roku odprawiono pierwszą Mszę św., a bp Alfons de Galarreta udzielił bierzmowania 24 kandydatom.
W sobotę 13 maja br. bp Bernard Fellay, któremu towarzyszyło 11 kapłanów i 20 kleryków z seminarium w La Reja w Argentynie, uroczyście konsekrował kościół w Choluli. Nowa świątynia Bractwa otrzymała wezwanie Matki Bożej Anielskiej – Nuestra Señora de los Ángeles – wezwanie bardzo adekwatne, ponieważ miasto Puebla według legendy zostało zaplanowane przez aniołów i faktycznie początkowo nosiło nazwę Puebla de los Ángeles, a aniołowie – zwłaszcza zaś św. Michał Archanioł – cieszą się tam wielkim nabożeństwem. W uroczystości wzięło udział 800 wiernych, potwierdzając tym samym „proroctwo” wygłoszone przed laty przez pobożnego don Miguela.
Nagranie z obrzędu konsekracji można oglądać tylko na kanale YouTube dystryktu Meksyku. Poniżej nagranie z Mszy św.: