Podczas kiedy oczy całego świata Tradycji katolickiej były zwrócone ku Francji, gdzie jak co roku rzesze katolików przed świętem Zesłania Ducha Świętego pielgrzymowały z Chartres do Paryża, 28 maja – w wigilię Zielonych Świątek – po raz pierwszy, choć z nieco mniejszym rozmachem, z Chorzowa wyruszyła piesza pielgrzymka do Piekar Śląskich, jednego z najważniejszych sanktuariów maryjnych w Polsce. Około 100 pątników, ze Śląska i spoza niego, wyruszyło do Matki Boskiej Piekarskiej w intencji powrotu biskupów i kapłanów do Tradycji katolickiej, wierności Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X zadaniu powierzonemu mu przez Opatrzność oraz z prośbą o jak najrychlejsze oddanie do użytku powstającego w Świętochłowicach kościoła Bractwa.
Słynący łaskami wizerunek Matki Boskiej Piekarskiej – Mater Admirabilis (Matki Przedziwnej) jest czczony w tamtejszym sanktuarium od XVII w., a rozwój kultu cudownego obrazu przypada na rok 1676, kiedy to mieszkańcy Tarnowskich Gór udali się do Piekar Śląskich z prośbą o wyratowanie ich miasta od panującego wówczas „morowego powietrza” (cholery) i zostali wysłuchani. Ta cudowna interwencja Matki Bożej została zauważona nawet w Czechach, tak iż cztery lata później arcybiskup praski Jan Fryderyk Waldstein zorganizował peregrynację obrazu do Pragi, aby i to miasto uratować od panującej wówczas zarazy. Protektorem kultu Matki Bożej Piekarskiej – co do którego biskupi miejsca początkowo byli bardzo nieufni – był m.in. cesarz Leopold I, zaś do najsławniejszych pątników, nawiedzających cudowny wizerunek, można zaliczyć króla Jana III Sobieskiego, który w drodze do Wiednia 20 sierpnia 1683 r. powodzenie swojej wyprawy wojennej polecił Gospodyni Śląska. Co ciekawe, od 1702 r. w sanktuarium czczona jest tzw. udana kopia wizerunku, gdyż oryginał – z obawy przed zniszczeniem przez Szwedów podczas wielkiej wojny północnej – został wywieziony do opolskiego kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (obecnie katedry), gdzie znajduje się do dzisiaj, czczony jako wizerunek Matki Boskiej Opolskiej. Nigdy nie było to jednak przeszkodą dla Matki Bożej, aby kolejnych cudów nadal dokonywać w Piekarach!
Do najbardziej znanych pielgrzymek przybywających rokrocznie do Piekar Śląskich należą: ślubowana pielgrzymka dziękczynna z Tarnowskich Gór (święto Nawiedzenia N.M.Panny, 2 lipca), pielgrzymka stanowa mężczyzn i młodzieńców (ostatnia niedziela maja) oraz pielgrzymka stanowa niewiast i dziewcząt (niedziela po Wniebowzięciu N.M.Panny).
Po Mszy św. odprawionej o poranku w kaplicy chorzowskiej i po otrzymaniu błogosławieństwa przewidzianego na takie okazje w Rytuale rzymskim, pątnicy wyruszyli na liczącą ok. 16 kilometrów trasę, wiodącą przez Siemianowice Śląskie i Bytom. Droga prowadziła przez malownicze i pełne zieleni tereny poprzemysłowe, zespół krajobrazowo-przyrodniczy Żabie Doły i dawne nasypy kolejowe. Podczas przemarszu wierni odśpiewali trzy części różańca, Godzinki o Matce Boskiej Bolesnej oraz liczne pieśni maryjne. W trakcie marszu mogli także wysłuchać konferencji nt. historii kultu Matki Bożej w Piekarach Śląskich i samego sanktuarium, wygłoszonej przez prowadzącego pielgrzymkę ks. Jakuba Wawrzyna FSSPX.
Na miejscu w bazylice dołączyło kilkadziesiąt osób, które nie mogły przejść trasy osobiście. Po nawiedzeniu cudownego obrazu pielgrzymi udali się na sąsiadujące z bazyliką dróżki kalwaryjskie (wybudowane w XIX w. dzięki staraniom ks. Jana Ficka, „Apostoła Śląska”, społecznika i wielkiego promotora polskości), aby nabożeństwem drogi krzyżowej zakończyć pielgrzymkę.
Bogu niech będą dzięki, że po tylu latach działania Bractwa na Śląsku, za przykładem tylu pokoleń katolików także Bractwo św. Piusa X mogło pokłonić się Pani Piekarskiej! Pozostaje nam modlić się, aby w ślad za tą pierwszą pielgrzymką szły kolejne – dla uproszenia ciągle potrzebnych łask, a przede wszystkim z podziękowaniem za te, którymi Matka Boża obdarza apostolat Bractwa nie tylko na Śląsku, ale w całej naszej Ojczyźnie.
