Przez kilkadziesiąt lat nowicjat oblatek Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X mieścił się w Salvan, małej wsi w szwajcarskim kantonie Valais, oddalonej o 25 km od Ecône, jednak niebawem centrum formacji oblatek przeniesie się do Lavey w sąsiednim kantonie Vaud. Wydaje się, że zarówno nowy dom formacyjny (wzniesiony przed stu laty jako konwent sióstr zakonnych roztaczających opiekę nad miejscową szkołą katolicką), jak i jego otoczenie będą odpowiednim miejscem dla kształtowania dusz przyszłych oblatek, jednak sam budynek wymaga jeszcze szeregu prac budowlanych i remontowych, m.in. adaptacji strychu na pomieszczenia mieszkalne oraz instalacji windy. W mającej powstać kaplicy znajdzie się ołtarz pochodzący z prywatnej kaplicy biskupa Fryburga; to przy nim modlił się abp Lefebvre w oczekiwaniu na oficjalne zatwierdzenie Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X.
Oblatki Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X podlegają bezpośrednio przełożonemu generalnemu, a opiekę nad nimi sprawuje drugi asystent generalny, ks. Krystian Bouchacourt FSSPX. Nie składają ślubów, ale dokonują aktu oblacji, czyli złożenia całkowitego daru z siebie. (Oblacja bywa przyrównywana do przyrzeczeń składanych przez księży Bractwa będących kapłanami świeckimi, a nie zakonnikami.)
Wspólnota oblatek Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X została erygowana już w 1973 r. przez abp Marcelego Lefebvre’a. Pierwszymi oblatkami były zakonnice, które w sumieniu czuły się zobowiązane do opuszczenia macierzystych zgromadzeń wobec ich sprzeniewierzenia się własnym konstytucjom na fali zmian posoborowych. Opuszczały zakony, chcąc ratować swoje powołania, zachować śluby zakonne bez zmian czy redukcji, brać udział w ofierze Mszy św. i nosić habit w zgodzie z wielowiekową tradycją Kościoła. Poprosiły władze Bractwa o stworzenie im warunków do zachowania tych niezbędnych elementów ich życia i gdy ich prośbę spełniono, związały się z Bractwem doczesnymi ślubami. W niedługim czasie do tej grupy dołączyły niewiasty, które z powodu zaawansowanego wieku nie mogły zostać siostrami Bractwa św. Piusa X, lecz pragnęły, na miarę swoich możliwości, przyjść z pomocą przeróżnym dziełom FSSPX. Z tych dwóch grup – zakonnic wiernych Tradycji oraz szlachetnych niewiast chcących wesprzeć dzieła Bractwa – abp Lefebvre utworzył zgromadzenie oblatek jako odrębny nurt powołania wewnątrz Bractwa. Dziś liczy ono niemal 100 członkiń; jedną z nich jest posługująca w gdyńskim przeoracie s. Hildegarda.