Analizy

Czy I Sobór Watykański zmienił wiarę?

  • by

Pius IX i ojcowie soborowi w bazylice św. Piotra

Z okazji 150. rocznicy ogłoszenia dogmatu o nieomylności papieskiej, w dzienniku „Frankfurter Allgemeine Zeitung” z 3 sierpnia br. ukazał się artykuł prof. Huberta Wolfa zatytułowany Wynalazek katolicyzmu. Autor pisze w nim, że I Sobór Watykański „zatwierdził jako prawdę objawioną przez Boga orzeczenie do tamtej pory wprost uważane za fałszywe, jakoby papież samodzielnie, bez wiążącej, jednogłośnej zgody biskupów i przekonania ogółu wiernych Kościoła miał moc wyrażania nieomylnych prawd”. Twierdzenie profesora nie jest niczym innym jak zuchwałym kłamstwem.

Czytaj dalej »Czy I Sobór Watykański zmienił wiarę?

Noli me tangere: błogosławieni, którzy nie dotknęli, a uwierzyli!

  • by

Św. Katarzyna ze Sieny przyjmuje Komunię św. z rąk samego Chrystusa do ust

W oparciu o zarządzenie Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski z 12 marca 2020 r. polscy ordynariusze zachęcili, aby w obliczu zagrożenia korona wirusem przyjmować Komunię św. na rękę[1]. Nie podano podstaw medycznych tej decyzji; najwidoczniej biskupi uznali, że rozdawanie w ten sposób Komunii jest bezpieczniejsze niż udzielanie jej do ust. Zachętę ze strony biskupów księża potraktowali jako zalecenie i obecnie w przeważającej liczbie kościołów w Polsce Komunia św. jest rozdawana na rękę, a fakt ten uzasadnia się dodatkowo koniecznością pozostawienia zasłoniętych maseczką ust w chwili kontaktu z kapłanem. W teorii nikt nie zmusza wiernych do przyjmowania Komunii na rękę; ks. Paweł Rytel-Andrianik, rzecznik prasowy KEP, zapytany przez portal PCh24.pl potwierdził, że istotnie takiego przymusu nie ma – jednak w praktyce przyjmowanie Komunii św. bezpośrednio do ust jest tolerowane jako wyjątek.

Czytaj dalej »Noli me tangere: błogosławieni, którzy nie dotknęli, a uwierzyli!

Krótkie rozważania na czas zarazy: posłuszeństwo czy tolerancja?

  • by

ks. Jan Michał Gleize FSSPX

Wedle zaleceń przełożonych Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, możliwość uczestnictwa wiernych w Mszach św. i innych nabożeństwach została tymczasowo ograniczona. Czy w ten sposób okazujemy posłuszeństwo wobec państwa by osiągnąć dobro wspólne? Czy raczej mamy do czynienia z nadużyciem władz, które Kościół musi tolerować ze względu na roztropny realizm? Poprosiliśmy o rozstrzygnięcie tej kwestii ks. Jana Michała Gleize’a, wykładowcę eklezjologii w seminarium św. Piusa X w Ecône (Szwajcaria).

Czytaj dalej »Krótkie rozważania na czas zarazy: posłuszeństwo czy tolerancja?

Synod spod znaku New Age

  • by

Zebranie Nazdzwyczajne Synodu Biskupów dla Regionu Panamazońskiego odbędzie się w październiku 2019 r.

Kontury kolejnego synodu biskupów, dotyczącego Amazonii, który odbędzie się w październiku br., zarysowują się coraz wyraźniej. 17 czerwca opublikowano instrumentum laboris1 synodu, czyli coś w rodzaju jego mapy drogowej. Lektura tego dokumentu budzi ogromne zdziwienie i to do tego stopnia, że czytelnik zaczyna się zastanawiać, czy naprawdę został on napisany przez osoby duchowne. Dotychczasowe komentarze skupiały się przede wszystkim na kwestii [planowanej na synodzie] debaty nad możliwością wyświęcania na kapłanów żonatych mężczyzn. Pozostawimy ten aspekt na boku, gdyż z pewnością na jego temat powstaną w swoim czasie szczegółowe analizy.

Czytaj dalej »Synod spod znaku New Age

  1. Łac. ‘narzędzie pracy’, typ dokumentu, przygotowywanego na ogólne posiedzenie Synodu Biskupów – przyp. red. WTK. ↵

Były papież Benedykt XVI przerywa milczenie

  • by

Były papież Benedykt XVI

11 kwietnia br. na łamach niemieckiego miesięcznika „Klerusblatt” Benedykt XVI opublikował dwunastostronicowy tekst, w którym zawarł swoje refleksje na temat skandali w Kościele, będącego ich skutkiem kryzysu oraz regularnych ataków mediów na jego instytucje. Jak wyjaśnił we wstępie, swoje przemyślenia opublikował za zgodą watykańskiego Sekretarza Stanu kard. Piotra Parolina oraz papieża Franciszka.

Czytaj dalej »Były papież Benedykt XVI przerywa milczenie

Rozwiązanie Papieskiej Komisji Ecclesia Dei

  • by

Abp Marceli Lefebvre i bp Antoni de Castro Mayer wraz z czterema biskupami wyświęconymi dla Tradycji katolickiej, Ecône 30 czerwca 1988 r.

17 stycznia br. papież Franciszek rozwiązał Papieską Komisję Ecclesia Dei (PCED), założoną w 1988 r. przez swego poprzednika, papieża Jana Pawła II. Informujący o tej decyzji list apostolski w formie motu proprio Circa la Pontifica Commissione Ecclesia Dei (zredagowany w języku włoskim) został opublikowany w południe 19 stycznia przez biuro prasowe Watykanu, a następnie zamieszczony w watykańskim dzienniku „L’Osservatore Romano”. Kompetencje komisji zostały w całości przyporządkowane Kongregacji Nauki Wiary, która ma powołać specjalną komórkę organizacyjną. Jak tłumaczy Franciszek, jego decyzja jest odpowiedzią na wyrażoną 15 listopada 2018 r. w czasie zebrania kongregacji prośbę, do której papież przychylił się 24 listopada i którą ostatecznie zatwierdzono na sesji plenarnej w styczniu br.

Czytaj dalej »Rozwiązanie Papieskiej Komisji Ecclesia Dei

Paweł VI jako spiritus movens reformy liturgicznej

  • by

Paweł VI odprawia nową Mszę (1977); wśród koncelebrujących kapłanów widoczny kard. Józef Ratzinger, przyszły Benedykt XVI.

Imię Pawła VI jest kojarzone przede wszystkim z reformą liturgiczną. Począwszy od lutego 1964 r. kierowane przez Hanibala Bugniniego Consilium ad exsequendam Constitutionem de sacra liturgia przystąpiło do wcielania w życie promulgowanej 4 grudnia 1963 r. soborowej konstytucji Sacrosanctum concilium.

Istna lawina kolejnych dekretów zaczęła zmieniać tradycyjną liturgię; pomiędzy rokiem 1965 a 1969 łacina została zastąpiona językami narodowymi, ołtarze przeorientowano, wprowadzono koncelebrę, napisano trzy Modlitwy Eucharystyczne, rozpowszechniła się praktyka przyjmowania Komunii św. na rękę, usunięto modlitwy u stopni ołtarza, modlitwy wprowadzone przez Leona XIII, Offertorium oraz ostatnią Ewangelię. Charakterystycznym rysem Mszy Pawła VI było to, że znajdowała się ona w stanie permanentnej reformy.

Ostatecznie 3 kwietnia 1969 r. został promulgowany obejmujący wszystkie te zmiany nowy porządek Mszy – i tak narodził się novus ordo Missæ. Tę właśnie finalną i obligatoryjną wersję nazywamy obecnie „Mszą Pawła VI”.

Czytaj dalej »Paweł VI jako spiritus movens reformy liturgicznej

„Starożytna liturgia rzymska i współczesny kryzys wiary” – analiza konferencji abp. Pozzo

  • by

Abp Gwidon Pozzo w Licheniu

18 lipca br. abp Gwidon Pozzo, sekretarz papieskiej komisji Ecclesia Dei, wygłosił w Licheniu wykład dla uczestników warsztatów liturgicznych Ars Celebrandi 2018. Temat tradycyjnego rytu Mszy św. w kontekście współczesnego kryzysu wiary jest bliski wiernym Tradycji katolickiej, dlatego warto przyjrzeć się bliżej prelekcji włoskiego purpurata, tym bardziej, że wypowiadał się on również w kwestii Bractwa św. Piusa X.

Czytaj dalej »„Starożytna liturgia rzymska i współczesny kryzys wiary” – analiza konferencji abp. Pozzo

Kardynał Sarah i „pojednanie liturgiczne”

  • by

Kard. Robert Sarah, prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów

Poniższy artykuł został opublikowany w drukowanym wydaniu „Catholic Family News” we wrześniu 2017 r. Pojawił się na stronie internetowej z okazji 11. rocznicy ogłoszenia przez Benedykta XVI motu proprio Summorum Pontificum, dotyczącego tradycyjnej Mszy św. (redakcja CFN).

W Roku Pańskim 2017 przypadają okrągłe rocznice kilku wydarzeń historycznych, m.in. rewolucji protestanckiej (500 lat), powstania masonerii (300 lat), objawień Matki Bożej w Fatimie (100 lat) oraz rewolucji bolszewickiej w Rosji (100 lat). Przypada w nim również 10. rocznica ogłoszenia przez Benedykta XVI słynnego motu proprio Summorum Pontificum, dokumentu potwierdzającego oficjalnie to, co tradycyjni katolicy zawsze utrzymywali, czyli 1° że tradycyjna Msza „nigdy nie została zniesiona” (art. 1) oraz 2º że dla jej odprawiania „ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy zakonny […] nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani ordynariusza”. To przełomowe wyjaśnienie z pewnością przejdzie do historii jako jeden z najdonioślejszych aktów pontyfikatu Benedykta XVI, choć bowiem dokument ten nie jest (jak zaraz zobaczymy) pozbawiony wad, niemniej przyczynił się do upowszechnienia tradycyjnej liturgii w stopniu większym niż jakakolwiek inna inicjatywa papieska od czasu narzucenia novus ordo Missa.

Czytaj dalej »Kardynał Sarah i „pojednanie liturgiczne”

Kryzys w Kościele: jakie korzenie, jakie lekarstwa?

  • by

Abp Marceli Lefebvre

Przedstawiamy polskie tłumaczenie przesłania bp. Bernarda Fellaya, przełożonego generalnego Bractwa św. Piusa X, do uczestników sesji naukowej w Rzymie pn. The Roots of the Crisis in the Church (Korzenie kryzysu w Kościele), która odbyła się 23 czerwca br.

Wasza sesja naukowa jest bardzo pożyteczna, albowiem dziś bardziej niż kiedykolwiek trzeba cofnąć się do korzeni kryzysu w Kościele. We wrześniu ubiegłego roku, po publikacji Correctio filialis (Synowskiej korekty), pod którą się podpisałem, powiedziałem, że „jest bardzo istotne kontynuowanie debaty w tych ważnych kwestiach, aby ostatecznie prawda mogła zostać potwierdzona, zaś błąd – potępiony”. Znaczy to, że w pełni zgadzam się z celem, który sobie postawiliście: „Odrzucenie tych błędów i powrót, z Bożą pomocą, do pełnej prawdy katolickiej, którą się żyje, jest koniecznym warunkiem odnowy Kościoła” (z wystąpienia na sympozjum).

Czytaj dalej »Kryzys w Kościele: jakie korzenie, jakie lekarstwa?