Ks. Dawid Pagliarani FSSPX, przełożony generalny Bractwa św. Piusa X
Niniejszy tekst stanowi zapis wystąpienia ks. Dawida Pagliaraniego FSSPX, przełożonego generalnego Bractwa św. Piusa X, na zakończenie XVI Kongresu Teologicznego „Courrier de Rome” (15 stycznia 2022 r.), zorganizowanego w Paryżu przy współpracy z agencją informacyjną DICI.
7 października br. Kuria Metropolitalna w Gnieźnie opublikowała komunikat, w którym przypomniano, że zgodnie z decyzją wydaną 5 sierpnia przez abp. Wojciecha Polaka, ordynariusza gnieźnieńskiego i prymasa Polski, na terenie archidiecezji Msze św. trydenckie mogą być sprawowane w czterech dotychczasowych miejscach. Komunikat wymienia także nowo powstałą kaplicę pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Gnieźnie, która „nie została ustanowiona za wiedzą i zgodą Księdza Prymasa”. Wikariusz generalny pisze dalej: „Księża lefebryści, którzy sprawują tam liturgię, czynią to bez wiedzy Księdza Prymasa, a ich status prawny w Kościele rzymskokatolickim nie jest uregulowany. Wiernych, którzy pragną brać udział w tzw. Mszy trydenckiej, prosimy o uczestniczenie w tej liturgii w ośrodkach specjalnie ustanowionych w tym celu przez Księdza Prymasa”. – Poniżej publikujemy odpowiedź pierwszego asystenta przełożonego dystryktu Europy Środkowo-Wschodniej, ks. Dawida Wierzyckiego FSSPX.
Czytaj dalej »Gniezno: Odpowiedź na komunikat kurii dotyczący kaplicy Bractwa
Pius IX i ojcowie soborowi w bazylice św. Piotra
Z okazji 150. rocznicy ogłoszenia dogmatu o nieomylności papieskiej, w dzienniku „Frankfurter Allgemeine Zeitung” z 3 sierpnia br. ukazał się artykuł prof. Huberta Wolfa zatytułowany Wynalazek katolicyzmu. Autor pisze w nim, że I Sobór Watykański „zatwierdził jako prawdę objawioną przez Boga orzeczenie do tamtej pory wprost uważane za fałszywe, jakoby papież samodzielnie, bez wiążącej, jednogłośnej zgody biskupów i przekonania ogółu wiernych Kościoła miał moc wyrażania nieomylnych prawd”. Twierdzenie profesora nie jest niczym innym jak zuchwałym kłamstwem.
Św. Katarzyna ze Sieny przyjmuje Komunię św. z rąk samego Chrystusa do ust
W oparciu o zarządzenie Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski z 12 marca 2020 r. polscy ordynariusze zachęcili, aby w obliczu zagrożenia korona wirusem przyjmować Komunię św. na rękę[1]. Nie podano podstaw medycznych tej decyzji; najwidoczniej biskupi uznali, że rozdawanie w ten sposób Komunii jest bezpieczniejsze niż udzielanie jej do ust. Zachętę ze strony biskupów księża potraktowali jako zalecenie i obecnie w przeważającej liczbie kościołów w Polsce Komunia św. jest rozdawana na rękę, a fakt ten uzasadnia się dodatkowo koniecznością pozostawienia zasłoniętych maseczką ust w chwili kontaktu z kapłanem. W teorii nikt nie zmusza wiernych do przyjmowania Komunii na rękę; ks. Paweł Rytel-Andrianik, rzecznik prasowy KEP, zapytany przez portal PCh24.pl potwierdził, że istotnie takiego przymusu nie ma – jednak w praktyce przyjmowanie Komunii św. bezpośrednio do ust jest tolerowane jako wyjątek.
Czytaj dalej »Noli me tangere: błogosławieni, którzy nie dotknęli, a uwierzyli!
ks. Jan Michał Gleize FSSPX
Wedle zaleceń przełożonych Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, możliwość uczestnictwa wiernych w Mszach św. i innych nabożeństwach została tymczasowo ograniczona. Czy w ten sposób okazujemy posłuszeństwo wobec państwa by osiągnąć dobro wspólne? Czy raczej mamy do czynienia z nadużyciem władz, które Kościół musi tolerować ze względu na roztropny realizm? Poprosiliśmy o rozstrzygnięcie tej kwestii ks. Jana Michała Gleize’a, wykładowcę eklezjologii w seminarium św. Piusa X w Ecône (Szwajcaria).
Czytaj dalej »Krótkie rozważania na czas zarazy: posłuszeństwo czy tolerancja?
Zebranie Nazdzwyczajne Synodu Biskupów dla Regionu Panamazońskiego odbędzie się w październiku 2019 r.
Kontury kolejnego synodu biskupów, dotyczącego Amazonii, który odbędzie się w październiku br., zarysowują się coraz wyraźniej. 17 czerwca opublikowano instrumentum laboris1 synodu, czyli coś w rodzaju jego mapy drogowej. Lektura tego dokumentu budzi ogromne zdziwienie i to do tego stopnia, że czytelnik zaczyna się zastanawiać, czy naprawdę został on napisany przez osoby duchowne. Dotychczasowe komentarze skupiały się przede wszystkim na kwestii [planowanej na synodzie] debaty nad możliwością wyświęcania na kapłanów żonatych mężczyzn. Pozostawimy ten aspekt na boku, gdyż z pewnością na jego temat powstaną w swoim czasie szczegółowe analizy.
Czytaj dalej »Synod spod znaku New Age
Były papież Benedykt XVI
11 kwietnia br. na łamach niemieckiego miesięcznika „Klerusblatt” Benedykt XVI opublikował dwunastostronicowy tekst, w którym zawarł swoje refleksje na temat skandali w Kościele, będącego ich skutkiem kryzysu oraz regularnych ataków mediów na jego instytucje. Jak wyjaśnił we wstępie, swoje przemyślenia opublikował za zgodą watykańskiego Sekretarza Stanu kard. Piotra Parolina oraz papieża Franciszka.
Abp Marceli Lefebvre i bp Antoni de Castro Mayer wraz z czterema biskupami wyświęconymi dla Tradycji katolickiej, Ecône 30 czerwca 1988 r.
17 stycznia br. papież Franciszek rozwiązał Papieską Komisję Ecclesia Dei (PCED), założoną w 1988 r. przez swego poprzednika, papieża Jana Pawła II. Informujący o tej decyzji list apostolski w formie motu proprio Circa la Pontifica Commissione Ecclesia Dei (zredagowany w języku włoskim) został opublikowany w południe 19 stycznia przez biuro prasowe Watykanu, a następnie zamieszczony w watykańskim dzienniku „L’Osservatore Romano”. Kompetencje komisji zostały w całości przyporządkowane Kongregacji Nauki Wiary, która ma powołać specjalną komórkę organizacyjną. Jak tłumaczy Franciszek, jego decyzja jest odpowiedzią na wyrażoną 15 listopada 2018 r. w czasie zebrania kongregacji prośbę, do której papież przychylił się 24 listopada i którą ostatecznie zatwierdzono na sesji plenarnej w styczniu br.
Paweł VI odprawia nową Mszę (1977); wśród koncelebrujących kapłanów widoczny kard. Józef Ratzinger, przyszły Benedykt XVI.
Imię Pawła VI jest kojarzone przede wszystkim z reformą liturgiczną. Począwszy od lutego 1964 r. kierowane przez Hanibala Bugniniego Consilium ad exsequendam Constitutionem de sacra liturgia przystąpiło do wcielania w życie promulgowanej 4 grudnia 1963 r. soborowej konstytucji Sacrosanctum concilium.
Istna lawina kolejnych dekretów zaczęła zmieniać tradycyjną liturgię; pomiędzy rokiem 1965 a 1969 łacina została zastąpiona językami narodowymi, ołtarze przeorientowano, wprowadzono koncelebrę, napisano trzy Modlitwy Eucharystyczne, rozpowszechniła się praktyka przyjmowania Komunii św. na rękę, usunięto modlitwy u stopni ołtarza, modlitwy wprowadzone przez Leona XIII, Offertorium oraz ostatnią Ewangelię. Charakterystycznym rysem Mszy Pawła VI było to, że znajdowała się ona w stanie permanentnej reformy.
Ostatecznie 3 kwietnia 1969 r. został promulgowany obejmujący wszystkie te zmiany nowy porządek Mszy – i tak narodził się novus ordo Missæ. Tę właśnie finalną i obligatoryjną wersję nazywamy obecnie „Mszą Pawła VI”.
Czytaj dalej »Paweł VI jako spiritus movens reformy liturgicznej
Abp Gwidon Pozzo w Licheniu
18 lipca br. abp Gwidon Pozzo, sekretarz papieskiej komisji Ecclesia Dei, wygłosił w Licheniu wykład dla uczestników warsztatów liturgicznych Ars Celebrandi 2018. Temat tradycyjnego rytu Mszy św. w kontekście współczesnego kryzysu wiary jest bliski wiernym Tradycji katolickiej, dlatego warto przyjrzeć się bliżej prelekcji włoskiego purpurata, tym bardziej, że wypowiadał się on również w kwestii Bractwa św. Piusa X.
