„Jedynie czystość serca umożliwi nam zachowanie czystości wiary.”
W czasach, w których przyszło nam żyć, Bóg wezwał Bractwo Kapłańskie św. Piusa X do udziału w bardzo szczególnej walce o wiarę. Musimy naszą wiarę zachowywać, publicznie wyznawać, kochać oraz przekazywać. Jest więc ważne, abyśmy rozumieli zasadnicze powody tej walki, jej wymogi oraz cele.
Arcybiskup Marceli Lefebvre zawsze był przekonany o konieczności poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. W sierpniu 1987 r., widząc że w konsekwencji nieposłuszeństwa hierarchii żądaniom Matki Bożej kryzys w Kościele staje się coraz poważniejszy, wraz ze swymi najbliższymi współpracownikami odbył pielgrzymkę do Fatimy. Po Mszy św. odprawionej w obecności dwóch tysięcy wiernych założyciel Bractwa św. Piusa X dokonał aktu poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. – Akt ten biskupi Bractwa ponawiali w późniejszych latach.
Niniejszy tekst stanowi zapis wystąpienia ks. Dawida Pagliaraniego FSSPX, przełożonego generalnego Bractwa św. Piusa X, na zakończenie XVI Kongresu Teologicznego „Courrier de Rome” (15 stycznia 2022 r.), zorganizowanego w Paryżu przy współpracy z agencją informacyjną DICI.
Drodzy Członkowie i Przyjaciele Bractwa św. Piusa X!
Motu proprio Traditionis custodes i towarzyszący mu list wywołały głębokie poruszenie w tzw. świecie tradycjonalistycznym. Logicznie rzecz ujmując można stwierdzić, że era hermeneutyki ciągłości z jej dwuznacznościami, iluzjami i próżnymi wysiłkami zakończyła się w sposób dramatyczny, przekreślona jednym pociągnięciem pióra. Te zdecydowane posunięcia nie dotyczą bezpośrednio Bractwa św. Piusa X, jednak powinny stać się dla nas okazją do głębokiej refleksji. Nabrawszy dystansu, powinniśmy zadać sobie pytanie, które jest jednocześnie i nowe, i stare: dlaczego po pięćdziesięciu latach Msza trydencka wciąż stanowi przysłowiową kość niezgody?
Drodzy członkowie Bractwa, Drodzy Wierni i Przyjaciele!
11 listopada ubiegłego roku odwołaliśmy się do Waszej wielkoduszności, prosząc o przyłączenie się do naszych modlitw, aby uzyskać u Boga, jako owoc Krucjaty Różańcowej, całkowitą wolność publicznego sprawowania Mszy św. oraz liczne powołania kapłańskie. Krucjata zakończyła się w Wielki Czwartek i obecnie mamy już zgromadzone informacje dotyczące Waszego odzewu, które będziemy mieć zaszczyt z ogromną radością uroczyście ofiarować Najświętszej Maryi Pannie, naszej niebieskiej Matce, w pierwszym dniu miesiąca poświęconego Jej w sposób szczególny, w którym jednocześnie obchodzimy również uroczystość św. Józefa.
Znajdujemy się obecnie w niezwykłym, niemal bezprecedensowym momencie historii, a to ze względu na kryzys związany z koronawirusem i wszystkimi tego kryzysu reperkusja-mi. W takiej sytuacji rodzi się wiele pytań, na które można by dać tysiące, jeśli nie więcej, odpowiedzi. Próba przedstawienia rozwiązania każdego konkretnego problemu byłaby jednak nierealna – i nie to jest celem poniższych rozważań. Chcielibyśmy raczej przeanalizować nie-bezpieczeństwo, które w pewnym sensie jest bardziej poważne niż wszystkie bolączki obecnie trapiące ludzkość: niebezpieczeństwo, na jakie narażają się katolicy reagujący w czysto ludzki sposób na karę spadającą na nasz świat, który wskutek swej apostazji ponownie stał się pogański.
List ten skierowany jest do wszystkich, którzy dążą do świętości; do wszystkich, którzy poszukują łatwego sposobu i skutecznej pomocy w osiągnięciu nieba; do wszystkich katolików, którzy szczerze kochają Bractwo Kapłańskie św. Piusa X i pragnęliby ściślej z nim się zjednoczyć. Przede wszystkim zaś jest skierowany do tych wszystkich hojnych dusz, które kochają naszego Pana Jezusa Chrystusa i pragną to udowodnić, ofiarując Mu „coś więcej”.
Zwracam się z pilnym i gorącym apelem zarówno do Was, jak i do wszystkich, którym możecie przekazać tę prośbę: połączmy nasze wysiłki, aby wyjednać u Boga całkowitą wolność publicznego sprawowania Mszy św. oraz uczestniczenia w niej! Najświętsza ofiara Mszy jest naszym najcenniejszym skarbem; oby ponownie mogła być sprawowana z całkowitą wolnością, gdyż zawiera w sobie lekarstwo na wszystkie problemy, wszelkie choroby i to, co może napełniać nas lękiem.
Drodzy Członkowie Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X! Drodzy Wierni!
Z wielką radością kieruję do Was niniejsze słowa w tym wyjątkowym momencie historii naszego Bractwa, którego złoty jubileusz właśnie obchodzimy.
Pięćdziesiąta rocznica założenia Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X jest przede wszystkim okazją do wyrażenia szczerej i głębokiej wdzięczności. Po pierwsze, wdzięczności Bogu, który nie przestaje nas wspierać i pokrzepiać pomimo wystawiania nas na próby i który umacnia nas poprzez te dopusty. Jeśli podczas tego półwiecza naszej historii nigdy nie brakowało krzyży, musimy w nich widzieć dowód szczególnej życzliwości opatrzności Bożej, która dopuszcza zło jedynie w tym celu, żeby zaprowadzić panowanie Chrystusa oraz dla uświęcenia swoich wiernych sług. Po drugie, wdzięczności dla naszego Założyciela, który potrafił przekazać nam najcenniejsze skarby Kościoła katolickiego, z płomieniem nieulękłej miłości, oświecany głęboką wiarą i podtrzymywany niesłabnącą ufnością w miłość samego Boga: Credidimus caritati.
List ks. Dawida Pagliaraniego FSSPX, przełożonego generalnego Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, do wszystkich wiernych odosobnionych w swoich domach, pozbawionych dostępu do Najświętszego Sakramentu z powodu epidemii koronawirusa.