Końcowe przesłanie kapituły generalnej Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X
Zakończywszy kapitułę generalną, Bractwo Kapłańskie św. Piusa X przypomina powagę i aktualność deklaracji swojego założyciela, abp. Marcelego Lefebvre’a, z 21 listopada 1974 r. – ponad 50 lat „autodestrukcji Kościoła” potwierdza jej trafność:
Całym sercem i całą duszą należymy do Rzymu katolickiego, stróża wiary katolickiej oraz tradycji niezbędnych do jej zachowania, do wiecznego Rzymu, mistrzyni mądrości i prawdy. […] Żadna władza, nawet najwyższa w hierarchii, nie może zmusić nas do porzucenia lub umniejszenia naszej wiary katolickiej, którą to magisterium Kościoła jasno wykłada i wyznaje od dwudziestu stuleci. […] Dlatego też trzymamy się mocno tego, w co zawsze wierzono i praktykowano w Kościele w zakresie wiary, moralności, liturgii, katechizmu, formacji kapłanów, struktury Kościoła, a co zostało skodyfikowane w księgach sprzed okresu modernistycznych wpływów Soboru [Watykańskiego II], wyczekując aż prawdziwe światło Tradycji rozproszy ciemności zakrywające niebo nad wiecznym Rzymem.
Dowiedz się więcej »Końcowe przesłanie kapituły generalnej Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X
Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X to stowarzyszenie życia apostolskiego, założone przez abp. Marcelego Lefebvre’a w celu kształtowania kapłanów w tradycyjnym duchu katolickim, który przyświecał Kościołowi aż do czasu II Soboru Watykańskiego. Statuty Bractwa 1 listopada 1970 r. zatwierdził ordynariusz diecezji Fryburg, bp Franciszek Charrière; 18 lutego 1971 r. otrzymały one oficjalną pochwałę ze strony prefekta Świętej Kongregacji ds. Duchowieństwa, kard. Jana Józefa Wrighta. We wstępie do nowego wydania statutów Bractwa z 20 marca 1990 r. abp Lefebvre wychwalał działanie Opatrzności Bożej, która „w swej nieskończonej mądrości powołała dzieło odnowy katolickiego kapłaństwa, aby zachować skarby, które Jezus Chrystus przekazał swemu Kościołowi: wiarę w jej całości, łaskę Bożą przez Jego ofiarę i sakramenty oraz duszpasterzy, mających udzielać te skarby życia Bożego”.