Przejdź do treści

Rozmowy z Rzymem

Spójność stanowiska abp. Lefebvre’a

W prezentowanym tu artykule ks. Paul Robinson odpowiada na pytanie, czy po konsekracjach z 1988 r. abp Lefebvre zmienił swoje stanowisko odnośnie do relacji z Rzymem.

Abp Marceli Lefebvre

Przez całe swoje życie abp Marceli Lefebvre był znany jako człowiek o nieposzlakowanej prawości. Był niezachwiany w swych zasadach, uczciwy w relacjach z innymi ludźmi oraz niemal do przesady pobłażliwy i wyrozumiały. W swoim postępowaniu opierał się m.in. na katolickich koncepcjach dotyczących władzy i posłuszeństwa – i to właśnie one pomogły mu w podejmowaniu trudnych decyzji dotyczących relacji z Rzymem.

Pewni ludzie wydają się jednak kwestionować spójność poglądów Arcybiskupa dotyczących Kościoła, jak również stanowiska zajmowanego przezeń względem władz rzymskich. Niektórzy oskarżają go o kierowanie się wzajemnie sprzecznymi zasadami, podczas gdy inni zarzucają mu odstępstwo od swych pierwotnych zasad po konsekracjach biskupich z 1988 r.

Niniejszy artykuł stanowi próbę obrony dobrego imienia Arcybiskupa poprzez przeanalizowanie jego stanowiska oraz wykazanie, że w rzeczywistości nigdy go nie zmienił. W pierwszej kolejności przeanalizujemy wyznawaną przez Arcybiskupa koncepcję dotyczącą władzy oraz to, w jaki sposób ta koncepcja wpłynęła na jego stosunek do władz rzymskich. Następnie wykażemy, że po konsekracjach z 1988 r. Arcybiskup ani nie zmienił swoich zasad, ani też nie przestał kierować się nimi w praktyce.

Dowiedz się więcej »Spójność stanowiska abp. Lefebvre’a

Correctio filialis papieża Franciszka

11 sierpnia br. kilkudziesięciu duchownych i świeckich przekazało papieżowi Franciszkowi correctio filialis – synowską korektę siedmiu herezji, zawartych w jego adhortacji apostolskiej Amoris latetitia. To szczegółowo udokumentowane opracowanie jest w pewnym sensie kontynuacją Dubiów (‘wątpliwości’) na temat papieskiego dokumentu, wyrażonych rok temu (19 września 2016 r.) przez czterech kardynałów: Waltera Brandmüllera, Rajmunda L. Burke’a, Joachima Meisnera i Karola Caffarry (dwóch ostatnich zmarło w tym roku: jeden 5 lipca, drugi 6 września). Purpuraci zwrócili się z prośbą do Franciszka o „klaryfikację” pięciu nieortodoksyjnych tez, zawartych w adhortacji.

Kardynałowie nie doczekali się odpowiedzi; ich prośba o audiencję (wyrażona 25 kwietnia br.) również nie została wysłuchana.

29 czerwca 2016 r. 45 teologów przedstawiło kard. Sodano, dziekanowi kolegium kardynalskiego, kolejne krytyczne studium nt. 19 punktów adhortacji. I ono pozostało bez odpowiedzi.

Wśród sygnatariuszy obecnego correctio filialis znajdują się osoby, które podpisały wspomniane studium; wśród nowych nazwisk widnieje – jako jedynego biskupa – nazwisko przełożonego generalnego Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, bp. Bernarda Fellaya.

Dokument można przeczytać na stronie www.correctiofilialis.org, tam również znajduje się pełna lista sygnatariuszy (na której mogą się pojawiać – i zapewne się pojawią – kolejne osoby).

Dowiedz się więcej »Correctio filialis papieża Franciszka

Bractwo św. Piusa X i powrót Rzymu do Tradycji

Ks. Paweł Robinson FSSPX

W niniejszym artykule ks. Paweł Robinson FSSPX, profesor w seminarium Bractwa w Australii, rozważa, czy kanoniczne uznanie Bractwa „takiego, jakim jest”, byłoby korzystne dla sprawy Tradycji, czy też nie.

Wstęp

Na zakończenie Kapituły Generalnej Bractwa św. Piusa X w 2006 r. jej uczestnicy ogłosili zwyczajową przy takich okazjach deklarację. Stwierdzała ona m.in.:

„Kontakty z władzami rzymskimi, podejmowane od czasu do czasu przez Bractwo, mają jeden jedyny cel: pomóc im w przyjęciu na nowo Tradycji, której Kościół nie może wyprzeć się bez utraty swej tożsamości. Celem tych kontaktów nie jest jedynie osiągnięcie przez Bractwo jakichś własnych korzyści ani doprowadzenie do porozumienia na poziomie czysto praktycznym”.

Deklaracja wyraźnie wskazuje na dwojaki cel przyświecający FSSPX w prowadzeniu rozmów z Rzymem: przywrócenie Tradycji należnego jej miejsca oraz dobro Bractwa św. Piusa X. Zaznacza również, że dalszy czy też ostateczny cel, jakim jest przywrócenie należnego miejsca Tradycji, ma pierwszeństwo przed celem bliższym, tj. ewentualnymi korzyściami dla Bractwa.

Dowiedz się więcej »Bractwo św. Piusa X i powrót Rzymu do Tradycji

Komunikat w sprawie listu Komisji Ecclesia Dei nt. małżeństw wiernych Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X

Podobnie jak w przypadku rozporządzenia wydanego przez papieża Franciszka, przyznającego kapłanom Bractwa Świętego Piusa X prawo do słuchania spowiedzi w Roku Świętym (z 1 września… Dowiedz się więcej »Komunikat w sprawie listu Komisji Ecclesia Dei nt. małżeństw wiernych Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X

Skip to content