W sobotę 13 kwietnia, w kościele Seminarium św. Piusa X w Ecône ks. Dawid Pagliarani FSSPX, przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, odprawił Mszę św. dziękczynną z okazji 50. rocznicy założenia zgromadzenia Sióstr Bractwa św. Piusa X. Na uroczystościach były obecne prawie wszystkie spośród ponad 200 sióstr tego zakonu.
W styczniu 1967 r., w okresie posoborowego chaosu, we Francji ukazał się pierwszy numer „Courrier de Rome”, miesięcznika założonego z myślą o obronie katolickiej prawdy przed błędami głoszonymi na wszystkich poziomach hierarchii kościelnej. W 1988 r. rozpoczęto wydawanie książek poświęconych teologii, duchowości, kryzysowi w Kościele, wolnomularstwu itp.; do tej pory opublikowano około pół setki tytułów. W 1994 r. redakcja „Courrier de Rome” zorganizowała swoje pierwsze międzynarodowe sympozjum teologiczne; w styczniu br. odbyło się kolejne, już siedemnaste.
Czcigodny Księże Przełożony, niedawno przypadała 10. rocznica wyboru papieża Franciszka na Stolicę Piotrową. Co, w opinii Księdza, stanowiło najważniejsze wydarzenie tych kilku ostatnich lat?
Trudno nie zauważyć, że po jego dwóch głównych oraz nowatorskich ideach: miłosierdzia, rozumianego jako „powszechna amnestia”, oraz nowej moralności, opartej na szacunku do Ziemi jako „wspólnego domu całej ludzkości”, ostatnie lata były zdominowane przez ideę synodalności. Nie jest to zupełnie nowa idea1Proces synodalny rozpoczął się bezpośrednio po II Soborze Watykańskim, od czasu którego odbyło się ponad tysiąc synodów diecezjalnych – często z udziałem świeckich, co stanowi całkowitą nowość. Papież Franciszek precyzował koncepcję synodalności od początku swego pontyfikatu: najpierw poprzez interpretację sensus fidei oraz pobożności ludowej jako źródła Objawienia (por. Evangelii gaudium, par. 119–120), a następnie poruszając kwestię synodalności bardziej otwarcie w swojej Mowie z okazji 50 rocznicy utworzenia synodu biskupów (17 października 2015). Na tej podstawie Międzynarodowa Komisja Teologiczna zredagowała tekst Synodalność w życiu i misji Kościoła, przedstawiający podstawy teoretyczne procesu, którego świadkami jesteśmy obecnie. Synod o synodalności można więc postrzegać jako praktyczne zastosowanie, w skali całego Kościoła, idei głoszonych i rozwijanych w trakcie obecnego pontyfikatu, a które stanowiły punkt wyjścia dla wielu eksperymentów podejmowanych od czasu Vaticanum II., jednak papież Franciszek uczynił ją osią swojego pontyfikatu.
Idea ta jest tak wszechobecna, że wielu ludzi przestało się nią zbytnio interesować, choć stanowi ona kwintesencję dojrzałego i pełnego modernizmu. Z punktu widzenia eklezjologii rewolucja synodalna ma wywrzeć na Kościół poważny wpływ i dogłębnie przeobrazić jego hierarchiczną strukturę, jego funkcjonowanie, a przede wszystkim nauczanie wiary.
Proces synodalny rozpoczął się bezpośrednio po II Soborze Watykańskim, od czasu którego odbyło się ponad tysiąc synodów diecezjalnych – często z udziałem świeckich, co stanowi całkowitą nowość. Papież Franciszek precyzował koncepcję synodalności od początku swego pontyfikatu: najpierw poprzez interpretację sensus fidei oraz pobożności ludowej jako źródła Objawienia (por. Evangelii gaudium, par. 119–120), a następnie poruszając kwestię synodalności bardziej otwarcie w swojej Mowie z okazji 50 rocznicy utworzenia synodu biskupów (17 października 2015). Na tej podstawie Międzynarodowa Komisja Teologiczna zredagowała tekst Synodalność w życiu i misji Kościoła, przedstawiający podstawy teoretyczne procesu, którego świadkami jesteśmy obecnie. Synod o synodalności można więc postrzegać jako praktyczne zastosowanie, w skali całego Kościoła, idei głoszonych i rozwijanych w trakcie obecnego pontyfikatu, a które stanowiły punkt wyjścia dla wielu eksperymentów podejmowanych od czasu Vaticanum II.
„Jedynie czystość serca umożliwi nam zachowanie czystości wiary.”
W czasach, w których przyszło nam żyć, Bóg wezwał Bractwo Kapłańskie św. Piusa X do udziału w bardzo szczególnej walce o wiarę. Musimy naszą wiarę zachowywać, publicznie wyznawać, kochać oraz przekazywać. Jest więc ważne, abyśmy rozumieli zasadnicze powody tej walki, jej wymogi oraz cele.
W historii nieraz się zdarzało, iż ludzkość nagle odnosiła wrażenie, że obudziła się jako inna. Przykładowo w starożytności w pewnym momencie świat chrześcijański „wydał jęk zgrozy, stwierdzając, że jest ariański”, by przytoczyć znane słowa św. Hieronima. Podobnie w XVI w. jedna trzecia Europy nagle obudziła się jako protestancka. Zjawiska te oczywiście nie zachodziły z dnia na dzień, ale były poprzedzane przez cały ciąg wydarzeń będących ich przygotowaniem, niemniej i tak stanowiły pewne zaskoczenie, ponieważ ówcześni ludzie nie uświadamiali sobie powagi faktów zapowiadających owe katastrofy ani nie rozumieli ich konsekwencji. Całe narody stawały się ariańskie lub protestanckie, a kiedy to sobie uświadamiały, było już za późno.
Niniejszy tekst stanowi zapis wystąpienia ks. Dawida Pagliaraniego FSSPX, przełożonego generalnego Bractwa św. Piusa X, na zakończenie XVI Kongresu Teologicznego „Courrier de Rome” (15 stycznia 2022 r.), zorganizowanego w Paryżu przy współpracy z agencją informacyjną DICI.
Drodzy Członkowie i Przyjaciele Bractwa św. Piusa X!
Motu proprio Traditionis custodes i towarzyszący mu list wywołały głębokie poruszenie w tzw. świecie tradycjonalistycznym. Logicznie rzecz ujmując można stwierdzić, że era hermeneutyki ciągłości z jej dwuznacznościami, iluzjami i próżnymi wysiłkami zakończyła się w sposób dramatyczny, przekreślona jednym pociągnięciem pióra. Te zdecydowane posunięcia nie dotyczą bezpośrednio Bractwa św. Piusa X, jednak powinny stać się dla nas okazją do głębokiej refleksji. Nabrawszy dystansu, powinniśmy zadać sobie pytanie, które jest jednocześnie i nowe, i stare: dlaczego po pięćdziesięciu latach Msza trydencka wciąż stanowi przysłowiową kość niezgody?
Coroczne święcenia pozwalają nam dostrzec, jak dojrzałe owoce pracy seminariów rozkwitają w nowo wyświęconych kapłanach. Dzięki nim możemy obchodzić rocznice święceń wyższych: 25, 50, 60 lat… Dziękujmy Panu Bogu za takie rocznice!
Podczas wizyty w Albano Laziale w dystrykcie włoskim ks. Dawid Pagliarani FSSPX, przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, udzielił wywiadu z okazji 25. rocznicy swoich święceń kapłańskich.
„Przyjdź, oblubienico Chrystusa, przyjmij koronę” (ze Mszy ku czci dziewicy). W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jedenaście postulantek przyjęło habit zakonny Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego, a dwie nowicjuszki złożyły pierwsze śluby. Uroczystość miała miejsce w siedzibie dystryktu włoskiego w Albano Laziale w pobliżu Rzymu. Celebransem był ks. Dawid Pagliarani FSSPX, przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X.
Drodzy członkowie Bractwa, Drodzy Wierni i Przyjaciele!
11 listopada ubiegłego roku odwołaliśmy się do Waszej wielkoduszności, prosząc o przyłączenie się do naszych modlitw, aby uzyskać u Boga, jako owoc Krucjaty Różańcowej, całkowitą wolność publicznego sprawowania Mszy św. oraz liczne powołania kapłańskie. Krucjata zakończyła się w Wielki Czwartek i obecnie mamy już zgromadzone informacje dotyczące Waszego odzewu, które będziemy mieć zaszczyt z ogromną radością uroczyście ofiarować Najświętszej Maryi Pannie, naszej niebieskiej Matce, w pierwszym dniu miesiąca poświęconego Jej w sposób szczególny, w którym jednocześnie obchodzimy również uroczystość św. Józefa.